جاده شمال

وحشت راه دراز از نظر کوته ماست رخ ‌متاب ای ‌دل ‌از‌ین ‌ره که خدا همراه ماست نیست اصلا خبری در سر بازار وجود ور همانا خبری هست به خلوتگه ماست جز تو ای عشق‌! اگر ما در دیگر زده‌ایم جرم بر عقل به هر در زدهٔ گمره ماست گرچهی کند رفیقی به ره ما چه زبان زان که ما آب روانیم و ره ما چه ماست ما جگر گوشهٔ کوهیم و پسرخواندهٔ ابر هر کجا سبزتر آن مزرعه گردشگه ماست شیر را عار ز زندان نبود وین رفتار بی‌سبب مایهٔ فخر عدوی روبه ماست ای بهار از دگران کارگشایی مطلب که خدا